België – Polen

8 Juni 2022, Koning Boudewijnstadion

Het is woensdagmiddag rond een uur of vijf. Ik haast mezelf naar huis toe om nog snel een maaltijd naar binnen te werken. Ik moet mezelf haasten omdat België – Polen op het programma staat. De ring van Antwerpen is niet te vermijden dus verwacht ik vertraging. Via Ticketswap heb ik voor een normale prijs een ticket op tribune 2 bemachtigd. Mijn hoop is dat deze tribune vol zit met fanatieke Polen in plaats van het klapvee uit België.

Hoe dichter ik bij de grens kom, hoe meer Poolse auto’s ik tegenkom. Het lijkt er al snel op dat er meer Polen aanwezig zullen zijn dan degene die een kaart voor het uitvak bemachtigd hebben. Als ik Brussel nader wordt het ook drukker op de weg richting het Koning Boudewijnstadion. Per kleur van de tribune staat aangegeven op de verkeersborden waar je kan parkeren. In de rij om te parkeren, op het grote parkeerterrein naast het stadion, kom ik een aantal Poolse auto’s tegen die ik voor Antwerpen al tegenkwam. Mijn gevoel wordt bij dus bevestigd. Op de parkeerplaats stapt de ene na de andere Pool uit. De ene met een Poolse pivo en de andere met een pretsigaret. Na een aantal keer dobre (hallo in het Pools) over en weer loop ik naar het stadion toe. Om bij tribune 2 te komen moet ik driekwart om het stadion heen wandelen. Dat had sneller gekund als ik een steward had aangesproken, maar een aantal meters extra lopen is voor de overtollige kilo’s niet verkeerd. Aangekomen bij de ingang van de juiste tribune wordt er geen woord Vlaams of Frans meer gesproken. Het is vloeiend Pools en de kurwa’s vliegen je om de oren. In de rij word ik in het Pools aangesproken door twee jonge dames. Als ik in het Pools antwoord en ze zegt dat ze voor mogen horen ze dat ik Nederlands ben. Meteen schakelen de dames over naar het Nederlands en bieden ze hun excuses aan. Blijkbaar vinden zij het een belediging omdat ze dachten dat ik Pools was. Ik kan het hebben en hoor het vaker zeg ik ze. Ze lachen nog een keer vriendelijk en ze vervolgen hun weg naar het juiste vak. Zonder bier geen voetbal dus ik bestel snel een pientje. Gewapend met een beker bier zoek ik het vak op. Als ik binnenkom tref ik aan waar ik vooraf op hoopte. Het vak zit vol met Polen en de meeste hebben of anabolen gespoten of zitten iedere dag in de sportschool. De gemiddelde IKEA kledingkast is er niets bij. Ik meng me tussen de Polen en voel me in deze ambiance meteen op mijn gemak.

Het uitvak ziet er vandaag goed uit. De kleuren rood en wit springen eruit en spandoeken van voetbalclubs uit de lagere regionen van Polen kunnen niet ontbreken. Als een groep in zwart geklede mannen begint met het afsteken van nitraten is de sfeer compleet. Het lijkt het startschot voor de scheidsrechter om met de spelers het veld op te komen. Er wordt een fakkel afgestoken in het uitvak en daar denkt een steward snel een einde aan te maken. Helaas lukt het niet om de fakkel af te pakken en brandt deze mooi door. Met de klanken van het Poolse volkslied gaan alle sjaals van de Poolse aanhang de lucht in. Het straalt een bepaalde eenheid uit waar we bij menig wedstrijd van het Nederlands elftal jaloers op kunnen zijn. Uit volle borst wordt het Mazurek Dąbrowskiego mee gezongen. Een luid applaus volgt en dan is het tijd voor het De Brabançonne. Het Belgische volkslied is niet zo indrukwekkend als het Poolse, daarom ben ik blij dat het snel is afgelopen. Vanaf de eerste minuut overklast het Poolse publiek de thuissupporters. Met de liederen die iedereen lijkt te kennen wordt de ploeg aangemoedigd en dat levert resultaat op. Wie anders dan spits Robert Lewandowski schiet de 0-1 tegen de touwen. Het lijkt het startschot voor de Belgen om ook eens te beginnen met voetballen. Kans op kans volgt voor de Belgen en uiteindelijk schiet vanuit een rebound Axel Witsel de 1-1 binnen. Deze stand is ook de stand om te gaan rusten. Er heerst een gevoel van optimisme bij de bezoekers. Misschien is er een stunt in de maak tegen de nummer één van de FIFA wereldranglijst.

Tijdens de rust verlaat ik de tribune. Als ik buiten op het plein sta tussen de supporters van beide landen valt mij op dat de poorten van het stadion open staan. De lokale jeugd maakt er gebruik van en glipt naar binnen toe. Steeds meer hangjongeren van Noord-Afrikaanse afkomst weten de weg naar binnen te vinden. De stewards knijpen een oog dicht en kijken de andere kant op. Er is veel drankgelag onder de Polen waardoor de één nog meer wankelt dan de ander. Als er weer een knal te horen is op de tribunes gaan de meeste naar binnen toe. En ja hoor, het Poolse vuurwerk doet haar werk weer en de spelers staan weer klaar om af te trappen.

Waar de eerst helft nog het gevoel heerste dat de Polen konden stunten. Lijkt dat de tweede helft niet te gaan gebeuren. Vanaf het moment dat de scheids voor het eerst op zijn fluit blaast zijn het de Belgen onder aanvoer van Hazard en De Bruyne die een goede pot voetbal op de mat leggen. Het is laatstgenoemde die de voorsprong voor het thuisland op de borden zet. Kans op kans blijft volgen en het lijkt er niet op dat Polen nog enige kans maakt. Als twintig minuten voor tijd ook de 3-1 tegen de touwen wordt geschoten is het gedaan met Polen. Dat beseffen ze in het uitvak ook en de nitraten vliegen stuk voor stuk naar het thuisvak toe. De Belgen weten ook dat ze aan het langste eind gaan trekken en beginnen met middelvingers en ruk gebaren de Polen uit te dagen. Het zijn de Polen die zich er niets van aantrekken en met een grote glimlach doorgaan waar ze mee bezig waren. En dat is hun land door dik en dun steunen. Helaas voor hun moet de gifbeker vanavond helemaal leeg. In dertien minuten tijd loopt België uit tot 6-1. Deze wedstrijd is goed voor mijn GPM (goals per match), maar ik heb medelijden met de Polen. Na het laatste fluitsignaal stromen de vakken dan ook snel leeg. Niemand kijkt achterom en de mensen massa verdwijnt snel uit het stadion. De meeste Belgen blijven hangen en drinken nog een aantal bier. De meeste Polen daarentegen zoeken net als mij hun auto op en vertrekken huiswaarts. Het Poolse publiek heeft indruk gemaakt en dat zal niet de laatste keer worden.