PSV – FC Kopenhagen

10 maart 2022, Philips Stadion

Terwijl ik woensdagavond tot laat nog in de boeken zit krijg ik spontaan een telefoontje: ”Heb je zin om morgenavond mee naar PSV – FC Kopenhagen te gaan?” Na twee keer goed nagedacht te hebben zeg ik ja.

Het is donderdagavond als ik opgehaald word om naar Eindhoven te vertrekken. Met een tas goed gevuld met flessen bier zijn we onderweg. Met wat beukende beats wordt er voet gezet op Eindhovens grondgebied. Onderweg naar het stadion valt het mij al snel op dat er enorm veel politie op de been is. De lokale driehoek heeft de thuiswedstrijd van PSV tegen de Denen niet bestempeld als risicowedstrijd. Blijkbaar hebben ze zich niet verdiept in de tegenstander van PSV. De supporters van FC Kopenhagen staan bekend om hun sfeeracties en zie ik met enig regelmaat beelden voorbijkomen van verschillende onderonsjes met supporters van andere clubs. Al voor de wedstrijd zijn supporters van PSV en FC Kopenhagen met elkaar slaags geraakt dus de politie staat op scherp. Ik zit vanavond op Vak O waardoor ik de ingang moet hebben nabij het uitvak. De politie staat hier provocerend in de weg met paarden en ME bussen. Dat het een heet avondje wordt in het Philips Stadion is duidelijk. Via ingang dertig loop ik het stadion binnen. De tap is meteen aan mijn linkerzijde dus wordt het eerste blad bier besteld. Het bier vloeit rijkelijk en de speakers draaien overuren. Hoe dichter we bij de start van de wedstrijd komen hoe harder de muziek gaat. Het irriteert mij de laatste tijd enorm omdat je elkaar amper meer kan verstaan omdat de muziek zo hard staat. Na een lichtshow is het feest helemaal compleet en lijkt iedereen klaar te zijn voor een Europees avondje in Eindhoven.

Al vanaf het begin dat de uitsupporters binnen zijn laten ze van zich horen. Bij opkomst bereikt dat een hoogtepunt. De kenmerkende geluiden van fakkels die ontstoken worden zijn duidelijk te horen. Een aantal tellen later staat het uitvak in vuur en vlam. Nadat de rookwolken zijn opgetrokken en onze bekers weer gevuld zijn met bier is het tijd voor de aftrap. De wedstrijd is van begin tot het einde enerverend. De uitploeg komt al snel op voorsprong. Het gemor in het stadion neemt toe maar het is Gakpo die de ploegen op gelijke hoogte zet. Nu iedereen het gevoel heeft dat PSV de betere ploeg is gebeurd juist het tegenovergestelde. De uitploeg scoort twee keer snel achter elkaar en zij gaan met een 1-3 voorsprong de rust in. Een fluitconcert krijgt de thuisploeg cadeau mee de kleedkamer in. Om de Nederlandse coëfficiëntenpolonaise niet te onderbreken zal PSV de tweede helft iets anders moeten laten zien. Tijdens de rust loop ik een rondje over de lange zijde en onder de tribunes. Na al die halve liters bier hou ik het niet meer en zoek ik het toilet op. Op het toilet stuit ik op een tekst waaruit blijkt dat onze minister-president een ziekte heeft. Vast iemand die impulsief een stift uit zijn zak gehaald heeft en niet nadacht wat hij op die muur kalkt. Op de tribunes schiet ik wat foto’s en loop ik terug naar mijn stoeltje. Met mijn knieën tegen het hekwerk aan kan de tweede helft beginnen. PSV komt goed uit de kleedkamer en maakt al snel de aansluitingstreffer. Nadat Gakpo een penalty niet weet te scoren maakt hij vijf minuten later wel de gelijkmaker. Het feestje van de gelijkmaker is van korte duur want het is de uitploeg die al snel de voorsprong weten te pakken. Gelukkig voor PSV gelden uitdoelpunten dit seizoen niet meer dubbel. Nadat de uitploeg op voorsprong is gekomen wil ik even snel bier halen, maar dat duurt langer dan verwacht.

Omdat ik en naast mij meerdere mensen met hun knieën tegen het hekwerk aan zitten besluit ik om snel over het hekje te springen om andere mensen niet tot last te zijn. Nadat ik het hekwerk weer over ben om richting de catering te lopen pakt een steward mijn arm vast. Met de gedachte ”Dit praten we zo wel even uit” loop ik door en haal ik een blad bier. Nadat ik afgerekend heb en omdraai om richting de trap te lopen zie ik dat een achttal stewards zich heeft verzameld bij die trap. Mijn vermoedde dat deze stewards naar mijn opzoek zijn wordt bevestigd als ik aan ze vraag of zij naar mij opzoek zijn. Nadat ik het bier doorgegeven heb nemen de stewards mij apart. Ze vragen om een identiteitsbewijs en ticket van de wedstrijd. Nou ben ik de moeilijkste niet dus geef ik alles en noteer ik zelf mijn gegevens voor ze. Ondertussen scoort PSV de gelijkmaker maar die krijg ik via een tv-scherm mee. Ik ontvang een visitekaartje van de afdeling supporterszaken en wordt gevorderd het stadion te verlaten. Mij wordt verteld dat iemand van supporterszaken met mij contact op gaat nemen over de mogelijke gevolgen. Ik verlaat op die manier het Philips stadion en kom buiten bij een provocerende politie. Nadat we weer verzameld hebben kunnen we er wel om lachen wat er gebeurd is. Voor mij is het afwachten wat de consequenties zijn. Een gezellig avondje in Eindhoven wordt alsnog afgesloten met een glimlach.

Wordt vervolgd…