8 Mei 2022, Stade Joseph Marien
Aan het begin van dit seizoen heb ik een account aangemaakt om tickets te kopen bij Royale Union Saint-Gilloise. Helaas is het er dit seizoen niet van gekomen om het Stade Joseph Marien van mijn bucketlist af te strepen. Totdat ik een mail kreeg om me in te schrijven voor de loting om een abonnement aan te schaffen voor de drie wedstrijden in de Champions Play-offs. Zonder te twijfelen heb ik mezelf ingeschreven en werd ik uitgeloot. Op de staantribune kocht ik een abonnement en ben ik verzekerd van mogelijk een kampioenschap bij de promovendus.
De eerste thuiswedstrijd van de play-offs heb ik moeten missen omdat ik in Slowakije zat. Gelukkig kan ik wel bij de kraker tussen de landskampioen en de huidige nummer één zijn. De wedstrijd is vroeg in de middag waardoor ik ’s ochtends rond koffietijd vertrek richting Brussel. Het is een prachtige zomerdag vandaag dus zit ik met zonnebril op in de auto. Als ik Brussel nader zie ik steeds meer Franstalige teksten op de verkeersborden. Vooraf heb ik wat rondvraag gedaan en op Google Maps gekeken waar ik de auto kan parkeren. Uiteindelijk kom ik uit bij Panther Print in het zuiden van Brussel. De naam klinkt als een seksshop of bordeel, maar het is een drukkerij. Vanaf hier is het ongeveer tien minuten lopen naar het stadion. Die wandeling is stevig heuvel op lopen, maar dat is het zeker waard.
Het is twee uur voor de wedstrijd maar het is gezellig druk. Zowat iedereen staat (speciaal)bier, cocktails of wijn te drinken. De grillmaster achter de barbeque doet ook zijn best om de honger van iedereen te stillen. De grill ligt vol met worsten en hamburgers en gaan als warme broodjes over de toonbank. Ik kijk wat rond en geniet van het moment waar ik ben. De eretribune ziet er in het echt nog mooier uit dan op foto’s. Hij staat er vandaag wederom prachtig bij in de zon. De bouw begon in 1915 maar door de eerste wereldoorlog werd het echte werk pas na de oorlog afgerond. Na de eerste wereldoorlog heeft het stadion de tweede wereldoorlog gelukkig overleefd. Gelukkig ligt het stadion er tot op de dag van vandaag nog prachtig bij aan de rand van het beschermde Dudenpark. Als ik het stadion van buiten bekeken heb is het tijd om bij de Union Tavern een goed glas bier te halen. Bier en voetbal gaan gelukkig al jaren hand in hand en daar komt tegenwoordig het bier gooien steeds vaker bij kijken. Als ik de pretcilinder soldaat heb gemaakt ga ik vroeg naar binnen. De rij is al lang en ik merkte al vroeg op dat het niet snel gaat.
Zoals ik inderdaad al zag gaat het scannen van de tickets niet snel. Gelukkig kom ik ruim voor aanvang van de wedstrijd binnen en loop ik langzaam naar de staantribune toe. De tribunes liggen prachtig aan de rand van het park en dat valt ook te merken aan al het vliegende ongedierte. De lange zijde tegen het Dudenpark aan bestaat uit alleen maar staantribune. De eretribune is voorzien van oude houten zitjes en op beide korte zijdes heb je blauwe en gele stoeltjes waarvan één zijde voor het uitvak is. In het uitvak kan je nog een hoop onkruid vinden, maar dat laat mijn hart alleen maar sneller kloppen. Des te mooier is het dat je vanaf de tribune in één rechte lijn naar de rand van het veld kan lopen om over de boarding te hangen. Op het midden van de staantribune staan de fanatieke supporters met een capo. Daar staan vandaag niet alleen supporters van de thuisploeg maar ook supporters van Cercle Brugge, de rivaal van Club Brugge. Ik zoek een plek waar ik het uitvak goed kan zien maar ook de wedstrijd uiteraard. Als voetballiefhebber vind ik het leuk om naar een pot voetbal te kijken. Of dat nou een wedstrijd in de Europa League is of in de zaterdag derde klasse, dat maakt me niets uit.
Al een uur voor dat de wedstrijd begint zijn beide supportersgroepen goed te horen. Als de spelers uit de smalle ingang komen gaat het alleen maar harder. Naast mij wordt een enkele rookpot ontstoken. Het stadion is stijf uitverkocht en iedereen is klaar voor deze clash. Als de thuisploeg wint zetten ze een grote stap naar het kampioenschap. Als Club Brugge wint komen ze op gelijke hoogte. De eerste helft heeft RUSG het meeste recht op een doelpunt maar die valt niet. Ook Club Brugge krijgt wat kansen, maar weten het net niet te vinden. Het spel golft op en neer, maar nog zonder doelpunten. Vlak voordat het rust wordt besluit ik om in de rij te gaan staan om wat drinken te halen. Ik ben na een avond goed zuipen en de zon op mijn bol inmiddels ver uitgedroogd. Wat ik echter niet had verwacht is dat de catering ontzettend langzaam is. De start van de tweede helft mis ik helaas. Als ik bijna aan de beurt ben krijgt de thuisclub een strafschop. Het is dé kans om op voorsprong te komen en een grote stap te zetten naar het kampioenschap. Vanzeir, de spits van RUSG, neemt een aanloop maar mist de strafschop. Club Brugge is het even kwijt, maar na twintig minuten scoren zij het eerste doelpunt. Het is Vanaken die uit een voorzet raak kopt en daarmee Club Brugge virtueel op de eerste plek zet. RUSG kan geen vuist meer maken of iets forceren. Als Club Brugge uit een corner een counter tegen de touwen schiet is het klaar. De nummer twee van de competitie wint en staat daarmee terug op de plek waarmee ze het kampioenschap kunnen prolongeren.
De sfeer na de wedstrijd is goed. Iedereen is erg trots op de spelers en ze worden luidkeels toegezongen. De positie waar de club nu staat is al een prestatie op zich en dat beseft iedereen hier ook. Samen met het elftallen worden nog een aantal liederen gezongen. Iedere speler neemt zijn tijd om het publiek te bedanken, handjes te geven, een handtekening te zetten en een foto te maken. De kinderen van de spelers komen ook het veld op en schieten nog een aantal ballen op doel. Tijdens het schieten nemen de spelers de tijd om na te praten met de supporters. Het geeft aan dat de band tussen spelers en supporters hier erg goed is. Nadat ik een aantal foto’s geschoten heb van het stadion is het tijd om te gaan. Over twee weken is het tijd voor de thuiswedstrijd tegen Royal Antwerp. De uitzwaaiwedstrijd van een wonderbaarlijk goed seizoen van de promovendus.
