4 februari 2022, Herman Vanderpoortenstadion
Na het afketsen van m’n trip naar Boekarest met de wedstrijden Rapid Boekarest – UT Arad en Dinamo Boekarest – FCSB zoek ik snel een wedstrijd om dit te vergeten. Gelukkig kan ik al snel naar het Herman Vanderpoortenstadion voor de clash tussen Lierse Kemperzonen en Deinze. Wederom pak ik op vrijdagavond een wedstrijd. Er zijn weinig dingen beter dan op vrijdagavond het weekend te beginnen in een stadion. Helemaal als het in België is en je de bizarre benzineprijzen in Nederland achter je kan laten. Bij het passeren van de grens zoek ik daarom eerst een benzinestation om de tank vol te gooien om daarna verder te rijden. Bij de Aldi in Lier zie ik veel mensen hun auto parkeren dus volg ik de kudde. Op goed gevoel parkeer ook ik mijn auto er. Het is uiteindelijk ook deze kudde mensen die mij de wegwijzen naar het Herman Vanderpoortenstadion.
Het stadion waar ruim dertienduizend man in kan zit vanavond verre van vol. Bij de loketten is het erg rustig dus ik hoef niet lang te wachten voordat ik het ticket in bezit heb. Als ik de keuze heb om op een staantribune te gaan staan dan pak ik die altijd. Ook vanavond schaf een ticket aan voor de staantribune en zo sta ik een aantal minuten voor de aftrap onder de Brigata Trenta. Ik sta op tribune 3 van het Herman Vanderpoortenstadion. Na de verbouwing in 2000 van tribune 2 was het de bedoeling om ook tribune 3 om te bouwen zodat het samen met tribune 2 één geheel zou worden. Echter zijn deze plannen nooit uitgevoerd waardoor ik vanavond nog steeds op beton sta uit de jaren zeventig en boven mij de mensen op houten bankjes zitten.
De wedstrijd vanavond gaat tussen de nummer vier en de nummer vijf van de Eerst Klasse B. Twee ploegen in de middenmoot met weinig kans om nog te promoveren of te degraderen. Al is Parijs nog ver zoals ze in de wielerwereld zouden zeggen. Het lijkt op een wedstrijd voor spek en bonen. Het uitvak is leeg en de twee overdekte zittribunes zijn voor nog geen twintig procent gevuld. Het enige leven in de brouwerij is de Brigata Trenta die het beste er van maken.
De wedstrijd is niet om je vingers bij af te likken. Toch is het voor mij heerlijk om weer in een stadion te zijn zodat ik de pijn door het missen van de Eternal Derby kan vergeten. Het eerste moment van opleving komt voort uit een mispeer door de keeper van Lierse. Hij maait na ruim twintig minuten spelen volledig over de bal heen maar het is de aanvallende middenvelder van Deinze die het niet voor elkaar krijgt om de bal tussen de palen te schieten. De brilstand blijft daarmee op het bord staan. Enkele minuten later is het een aanval van Lierse waar een strafschop uit voort vloeit. De spits van Lierse, die zelf neergehaald werd, gaat achter de bal staan en schiet de bevrijdende 1-0 op het bord zet.
Een zucht van opluchting gaat door Het Lisp heen. De wedstrijd is tot op dat moment niet om aan te gluren maar sinds die eerste treffer zijn ze bij Deinze wakker geworden. Zij zetten het slotoffensief in voor de laatste tien minuten van de eerste helft en dat wordt beloond. Vanuit een korte corner wordt de bal dusdanig van richting veranderd waardoor deze onhoudbaar is. Na het doelpunt fluit de scheids meteen voor rust, 1-1.
De tweede helft zet zich voort zoals de eerste helft begon. Slecht voetbal, weinig actie en geen strijd. De scheidsrechter houdt het kort waardoor de wedstrijd niet op gang kan komen. Inmiddels ben ik van de staantribune verhuist naar de houten bankjes om de rest van de wedstrijd vanuit daar te kijken. Het overzicht over het stadion wordt meteen een stuk beter en zo heeft zittend voetbal kijken vandaag ook voordelen. Zoals inmiddels wel bekend is ben ik iemand die niet van koud weer houdt en ook hier begin ik weer aardig onderkoeld te raken. Misschien tijd om eens een paar handschoenen, muts en een goede winterjas aan te schaffen. Ik ben daarom blij als de scheidsrechter voor de laatste keer op zijn fluit blaast en een einde maakt aan deze wedstrijd.
Rustig loop ik de tribune af, de trap af en het stadion uit. In een stevige looppas snel ik naar de auto toe en zet ik de verwarming aan. Vlak voor de grens tank ik in een dorpje m’n tank nogmaals vol om de hoge prijzen in Nederland te vermijden en keer ik huiswaarts. Met de ervaring van vandaag en het vergeten van Boekarest kijk ik uit naar mijn trip richting Parma en Bologna.
