2 april 2022, Signal Induna Park
Nog voordat het coronavirus in China uitbrak heeft mijn vader het cadeau gekregen om naar een wedstrijd van Borussia Dortmund te gaan. Helaas hebben we er ruim twee jaar op moeten wachten, maar tegen RB Leipzig is het eindelijk zover. De thuiswedstrijd tegen RB Leipzig is de eerste wedstrijd die uitverkocht is sinds de corona uitbraak. Er zullen ruim tachtigduizend supporters aanwezig zijn. Zaterdagmiddag rond half twee vertrekken we richting Dortmund. Dortmund is met twee uur rijden makkelijk te doen per auto en dat is voor alle supporters in Nederland ideaal met het oog op het EK 2024. Dat EK zal gehouden worden in Duitsland. Met speelsteden als Dortmund, Gelsenkirchen, Keulen en Dusseldorf zal er een volksverhuizing aan Nederlanders zijn verwacht ik. Je kan in Duitsland zonder navigatie naar Dortmund rijden want op de snelweg zie je precies bij welke stad je rijdt. De graffiti van voetbalclubs is hier altijd zichtbaar en op die manier weet ik dat we langs Duisburg, Oberhausen, Essen en Gelsenkirchen rijden. Voordat we bij het stadion aankomen parkeren we de auto bij de TU Dortmund. Daar parkeer je voor twee euro je auto en brengen bussen je naar het stadion toe. We stappen twee uur voor aanvang van de wedstrijd in de bus, maar hij zit al bomvol.
We stappen uit de bus voor één van de vele bratwurst tentjes. Vanaf daar lopen we richting het stadion om wat bier te drinken, een bratwurst te eten en een blik te werpen in de fanshop. Bij het stadion is het één grote mensenmassa. Voor de fanshop staat een gigantische rij die ik nog nooit eerder heb gezien voor een fanshop. Gelukkig gaat de rij erg snel waardoor we besluiten om ook in de rij te gaan staan. Ik zoek wederom een sjaal voor mijn verzameling en slaag er direct in om er één te vinden. Om af te rekenen ga ik in de rij staan bij één van de kassa’s. De kassa die hier uiteraard ontbreekt is 04. Wat staat voor de aartsrivaal uit Gelsenkirchen. Nadat ik de sjaal betaald heb lopen we de fanshop uit om bier te drinken en wat te eten. Nadat we het Duitse stadionvoer naar binnen hebben gewerkt en bier in ons hand hebben komen de uitsupporters aan. Zij vormen een grote groep en lopen onder begeleiding van politie naar het uitvak. Het verbaasd me dat zij tussen de thuissupporters naar het uitvak lopen en niemand doet iets. Een aantal supporters drinken nog een biertje met de gasten uit Leipzig voordat ze hun vak op gaan. Wij drinken ook ons bier op, legen onze blaas en gaan ook het vak op.
Omdat er in Duitsland nog gecontroleerd wordt of dat je coronacheck app in orde is pakken we onze telefoons. Zo lopen mijn vader en broer rustig door de controle, maar verschijnt bij mij een rood kruis op de telefoon. Raar, want ik heb drie weken geleden corona gehad en mijn herstelbewijs zou tot midden september geldig zijn. Gelukkig heb ik te maken met een coulante steward en hij zegt ”You can go”. Ik loop snel door, laat mezelf fouilleren en ben ook binnen. Doordat we bij het verkeerde vak staan schiet ik snel wat foto’s,daarna gaan we door naar ons vak. Het is een uur voor de wedstrijd maar de Gelbe Wand staat al bomvol. Wij hebben kaarten op een ander stuk staantribune aan de overkant van de Gelbe Wand en houden ons hart vast. Uiteindelijk vinden we plek hoog op deze staantribune en kunnen we vanaf hier prima naar het voetbal kijken. Naast mij staan wat Duitsers die het geweldig vinden dat we er zijn. Ze zijn gastvrij, we lachen en praten wat. Dat ze het morgen niet meer weten is vrij duidelijk want ze zijn al straalbezopen.
Als de spelers het veld op lopen is het duidelijk dat het bomvol zit vandaag. Er is geen enkel vrij stoeltje meer te vinden. Op de Gelbe Wand is een spandoek te zien en ontpopt zich een vuurwerkshow. Gele rook stijgt op en hier en daar zijn rode fakkels te zien. Op het spandoek staat: ”Willkommen zurück im Westfalenstadion”. Het is duidelijk dat dit stadion in de volksmond nog steeds het Westfalenstadion genoemd wordt. Als de eerste storm is gaan liggen, op de tribunes wel te verstaan, is het tijd voor de storm op het veld. De eerste twintig minuten is de thuisploeg heer en meester. Vanaf het begin zijn de bezoekers bezig met tijdrekken en doen ze er alles aan de wedstrijd dood te maken. Dat veranderd als RB Leipzig vanuit een counter onverwachts de bal tegen de touwen schiet. Het duurt ook niet lang als de tweede er ook in ligt. Als storm Leipzig is gaan liggen gaan we met een 0-2 voorsprong voor de bezoekers rusten.
Tijdens de rust blijven we op ons plek staan omdat de staantribune bomvol staat. Het halen van bier kost zoveel moeite dat als je boven bent je de helft van je bier verloren bent. Gelukkig begint voor mijn gevoel de tweede helft al snel. De tweede helft begint het schaakspel voor de thuisploeg. Ze komen niet door de laatste linie van RB Leipzig heen en kunnen niet teveel risico nemen want RB Leipzig loert op de counter. Als ze uiteindelijk toch het risico nemen straft een counter van de uitploeg het direct genadeloos af. Dat betekend dus een 0-3 voorsprong en een lesje effectiviteit. Als Donyell Malen uiteindelijk de eerste treffer maakt voor de thuisploeg is het twee minuten later direct weer RB Leipzig dat de 4-1 op het scoreboard zet. Zo krijgt Borussia Dortmund een ongekend pakslaag in eigen huis en kunnen die titelaspiraties weer de ijskast in. Voordat we huiswaarts keren eten we onze laatste bratwurst op en drinken we nog wat. Daarna zoeken we de bus op en beginnen we aan de terugreis van die twee uurtjes duurt.
